Η 17η Απριλίου στην Ιστορία

17η Απριλίου είναι η 108η ημέρα του δίσεκτου 2024 κατα το Γρηγοριανό ημερολόγιο.  Απομένουν 258 μέρες μέχρι το τέλος του έτους.

1182. Στη Γαλλία ο Φίλιππος Β ́ διέταξε την εκδίωξη των Εβραίων από την Επικράτειά του, και κατέσχεσε τις περιουσίες τους. 

1211. Ο Κόμης της Τουλούζης Ραϊμόνδος Δ αφορίστηκε από τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ ́ .

1555. Μετά από 15 μήνες πολιορκίας από τα Ισπανικά αυτοκρατορικά στρατεύματα και τους μισθοφόρους της Φλωρεντίας, η Σιένα που την υποστήριζαν οι Γάλλοι παραδόθηκε στους Ισπανούς  λόγω της έλλειψης τροφίμων. Οι Ισπανοί στη συνέχεια  παραχώρησαν την πόλη στο Δουκάτο της Τοσκάνης, όπου παρέμεινε μέχρι την ενοποίηση της Ιταλίας, τον 19ο αιώνα.

1566. Ο Πιαλή Πασάς  κατέλαβε αμαχητί το Κάστρο της Χίου εκ μέρους του Οθωμανού Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Οι Γενουάτες το παρέδωσαν με συνθήκη.

1607. Ο Ρισελιέ διορίστηκε επίσκοπος της Λουζόν.

1722. Στη Ρωσική Αυτοκρατορία ο Μέγας Πέτρος επέβαλε  τον φόρο της  γενειάδας που ήταν  50 ρούβλια ετησίως.

1797. Η «εξέγερση του Πάσχα»,  των πολιτών της Βερόνα εναντίον των γαλλικών δυνάμεων κατοχής. Η εξέγερση, οφειλόταν στις διαρπαγές και κατασχέσεις των Γάλλων , κατέληξε στην πολιορκία της Γαλλικής Φρουράς στο Κάστρο της Βερόνα.
Η εξέγερση που έληξε στις 25 Απριλίου 1797 με την περικύκλωση της πόλης από 15.000 στρατιώτες.Στη Ρωσία δημοσιεύτηκε ο Νόμος «Περί της Αυτοκρατορικής Οικογένειας», ο οποίος καθιέρωσε τη σειρά διαδοχής του θρόνου.

1822. Οι αντιπροσωπείες των βογιάρων της Βλαχίας(7) και της Μολδαβίας (6)έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη για να παρουσιάσουν τις θέσεις τους στην Πόρτα και να ζητήσουν τον αποκλεισμό των Ελλήνων από τα Υψηλά Πολιτειακά και εκκλησιαστικά αξιώματα.

1824.Υπογράφηκε η ρωσοαμερικανική σύμβαση για τον καθορισμό των ορίων των ρωσικών περιοχών στη Βόρεια Αμερική.

 1831. Κατά τη διάρκεια της πολωνικής εξέγερσης του 1830-1831, έγινε η Μάχη του Βρόνοφ στην οποία νίκησαν οι Ρώσοι.

1860. Μετά τη νίκη των Μαυροβουνίων στο Γκράχοβο, το Μαυροβούνιο και η Τουρκία, υπέγραψαν πρωτόκολλο σχετικά με την οριοθέτηση των συνόρων του Μαυροβούνιου το οποίο αναγνωρίστηκε από την Τουρκία ως ανεξάρτητο κράτος, παρά το γεγονός ότι δεν είχε επίσημη αναγνώριση.

1879. Η μεγάλη βουλγαρική εθνοσυνέλευση εξέλεξε μεταξύ τριών υποψηφίων, τον γερμανό πρίγκιπα Αλέξανδρο Μπάττενμπεργκ ως Δούκα του τρίτου βουλγαρικού κράτους.

1880.Ιδρύθηκε στο Βουκουρέστι η Τράπεζα της Ρουμανίας με κεφάλαιο 12 εκ λέι.

1895.Υπογράφηκε η Συνθήκη του Σιμονοσέκι μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας. Με την οποία τελείωσε ο Α' Σινοϊαπωνικός Πόλεμος και η Κίνα αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τις αξιώσεις της στην Κορέα και να παραχωρήσει εδάφη στην Ιαπωνία. 

1897. Η μάχη στο Βελεστίνο κατά τον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο. Η Τρίτη Ταξιαρχία του Ελληνικού Στρατού που υπεράσπιζε την γραμμή Αλμυρού - Σούρπης με επικεφαλής τον ταξίαρχο Κωνσταντίνο Σμολένσκη, απέκρουσε τις σφοδρές τουρκικές επιθέσεις και με αντεπίθεση ανάγκασε τους τούρκους να υποχωρήσουν. 

 1918. Με εγκύκλιό της, η Εκκλησία της Ελλάδος καταδίκασε «το ρατσιστικό και αντισημιτικό» έθιμο του καψίματος του Ιούδα. 

 1924. H Συνθήκη της Λωζάνης εγκρίθηκε από το Iαπωνικό Κοινοβούλιο. 

 1941. Η 17η Απρίλιου 1941, ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ενώ άρχιζε η μάχη των Τεμπών εμφανίστηκαν στην Αθήνα οι πρώτες φάλαγγες των «αδειούχων» από το μέτωπο, με φύλλα πορείας, που εκδόθηκαν από τους στρατηγούς, με τη σύμπραξη του αντισυνταγματάρχη Αθ. Κορόζη, και την κάλυψη του υφυπουργού Στρατιωτικών Νικόλαου Παπαδήμα, που συμφώνησε στην προσωρινή απόλυση του 30% των επιστράτων. 

Στις 17 Απριλίου 1941 παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση οι Γενικοί Διοικητές Μακεδονίας και Θράκης Γ. Κυρίμης και Ευαγ. Καλαντζής δεδομένου ότι η Μακεδονία και η Θράκη ήταν ήδη υπό Γερμανική Κατοχή. Το πρωί της 17ης , ο Άγγλος πρέσβης Πάλερετ διαβεβαίωσε τον Γεώργιο ότι η Αθήνα δεν διέτρεχε κίνδυνο, «τουλάχιστο για μια εβδομάδα ακόμη», οπότε αποφάσισαν την αναβολή της αναχώρησης της Κυβέρνησης. Παράλληλα, ενώ δόθηκε από τον Αρχηγό Στόλου διαταγή απόπλου του Στόλου, το μεσημέρι η διαταγή ακυρώθηκε . Λίγο μετά η διαταγή επαναφέρθηκε σε ισχύ για να ακυρωθεί και πάλι το βράδυ , δημιουργώντας μεγάλο εκνευρισμό στα πληρώματα , διότι υπήρχε συνεχής κίνδυνος προσβολής από τη γερμανική αεροπορία. Η αναβλητικότητα και η μεγάλη σύγχυση που επικρατούσε εκείνες τις ώρες είχε σαν αποτέλεσμα να στασιάσει το πλήρωμα του «Αετού», που βρισκόταν κοντά στο Βασίλισσα Όλγα, και να στρέψει τα πυροβόλα του προς το Βασίλισσα Όλγα. Τότε ο Αρχηγός του Στόλου διέταξε το «Βασίλισσα Όλγα» να στρέψει τα πυροβόλα του προς το «Αετός», και πήγε στο πλοίο του οποίου το πλήρωμα είχε στασιάσει και με την συνδρομή του Ι. Τούμπα (κυβερνήτη του Αετός) επέβαλε την τάξη. Ο Άγγλοι έστειλαν τον υποναύαρχο Χάρολντ Μπέϊλυ Γκρόμαν για να προετοιμάσει την εκκένωση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας. Στο Ναύσταθμο ανακοινώθηκε στο πλήρωμα του Αβέρωφ , από τον ύπαρχο αντιπλοίαρχο Παπαβασιλείου η απόφαση του Γ.Ε.Ν. και των Αγγλων, να βυθιστεί το πλοίο «τιμητικά» στην Ψυττάλεια, οπότε στασίασε το πλήρωμα. Ο Αβέρωφ απέπλευσε χωρίς πλοίαρχο τα μεσάνυκτα της 17ης προς 18η Απριλίου. Την ίδια ημέρα , το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας παραδόθηκε στη Γερμανία. O πρώην υπουργός Εξωτερικών της ανατραπείσης κυβέρνησης Αλεξάντερ Τσίντσαρ -Μάρκοβιτς και ο στρατηγός Ραντιβόιε Γιάνκοβιτς, υπέγραψαν στο Βελιγράδι, στις 21.00 το βράδυ, την άνευ όρων παράδοση του Γιουγκοσλαβικού στρατού, η οποία τέθηκε σε ισχύ 13 ώρες αργότερα. O Γιουγκοσλαβικός στόλος παραδόθηκε στους Ιταλούς. Οι αξιωματικοί Μιλαν Σπάσιτς και Σεργέι Μάσερα βύθισαν το αντιτορπιλικό Ζάγκρεμπ στον ναύσταθμο του Κότορ για να μην παραδοθεί. Διέφυγαν και πήγαν στην Αλεξάνδρεια ένα υποβρύχιο και δυο τορπιλάκατοι. Επίσης 10 υδροπλάνα διέφυγαν στην Ελλάδα και στη συνέχεια τα 9 έφτασαν στην Αλεξάνδρα. Ο μόνος που δεν αποδέχτηκε τη συνθηκολόγηση του γιουγκοσλαβικού στρατού ήταν ο στρατηγός Ντράγκολιουμπ (Ντράζα) Μιχαίλοβιτς που κατέφυγε στην Ράβνα Γκόρα, από όπου ξεκίνησε την αντίστασης των Τσέτνικς κατά των κατακτητών. Ο Τίτο τον συνέλαβε και τον δίκασε σαν «ταγματασφαλίτη» και «εθνοπροδότη» και τον εξετέλεσε στις 17 Ιουλίου 1946. Στη δίκη σαν μάρτυρας κατέθεσε ο πράκτορας Σίμοβιτς ως πρωθυπουργός της εξόριστης κυβέρνησης. Τα βρετανικά στρατεύματα μπήκαν στο Ιράκ. 

1943. Αμερικανικά βομβαρδιστικά προσέβαλαν το Παλέρμο της Σικελίας. 

1944. Στις 17 Απριλίου 1944 , στις 2 μετά τα μεσάνυχτα εκδηλώθηκε η επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του 5/42 του Ψαρρού. Μετά από ολονύκτια μάχη, οι δυνάμεις του 5/42 αποδεκατίστηκαν και σκόρπισαν. Στις 8:30 το πρωί ο απότακτος αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός, παραδόθηκε στη Σκάλα Καραϊσκου μαζί με 150 άνδρες του 5/42. στον πρώην ανθυπίλαρχο Δ. Δημητρίου. (Καπετάν Νικηφόρος). Ενώ οδηγείτο προς το Κλήμα, τον συνάντησε ο Διοικητής του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ απόστρατος ταγματάρχης Ευθύμιος Ζούλας, ο οποίος μισούσε τον Ψαρρό και μόλις τον αντίκρισε διέταξε την εκτέλεσή του, με ριπές που τον βρήκαν στο μέτωπο και το στήθος. Στη συνέχεια φόρτωσαν το πτώμα του και το μετέφεραν στο Κλήμα, και στον τάφο του τέθηκε η επιγραφή « Συνταγματάρχης Ψαρρός , Προδότης της Πατρίδος». Το 1945 μετά τη δολοφονία του, προήχθη τιμητικά σε Συνταγματάρχη και Υποστράτηγο. Ο Ψαρρός ήταν μασόνος και συνεργάτης του δικτύου Μπάλφουρ και μετά της SoE. 

 1946. Η Συρία απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία. 

 1947.Ο Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε. Νίκος Ζαχαριάδης έθεσε ως στόχο του κόμματος του την κατάληψη της Μακεδονίας και τη δημιουργία «ελεύθερης περιοχής». Περί ώραν 16,45' απόσπασμα Χωρ]κής προσεβλήθη έξ ενέδρας εις θέσιν Καλύβια Βόλου υπό συμμορίας υπό τον Καραΐσκον. Κατά έπακολουθήσασαν συμπλοκήν οί συμμορίτες ανετράπησαν . Επετεύχθη ή σύλληψις τών συμμοριτών Δημητρίου 'Αγυώτου καί Γεωργίου Σχινά κατασχεθέντων εις χείρας των δύο τυφεκίων μετά πυρομαχικών καί δύο χειροβομβίδων. 

 1949. Ταξιαρχία Κ]Σ, δυνάμεως 3 Ταγμάτων επεχειρησε κατάληψιν πόλεως Αμυνταίου. Οι Εθνικές Δυνάμεις αντέταξαν ηρωϊκήν άμυνα και ανέτρεψαν και καταδιωξαν τους κομμουνιστοσυμμορίτες, που εγκλωβίσθηκαν εις θέσεις Ροδώνα—Φανός και Πεδανό . Απώλειες συμμοριτών 104 νεκροί και 48 συλληφθέντες.

1954. Εκτελέστηκε στις φυλακές Ζιλιάβα του Βουκουρεστίου ο Λουκρέτιου Πατρασκάνου, υπουργός Δικαιοσύνης από το 1944 έως το 1948, και ένας από τους ιδρυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρουμανίας το 1921. Ο Πατρασκάνου, αφού αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση τον Φεβρουάριο του 1948 και κατόπιν φυλακίστηκε, ύστερα από έξι χρόνια κράτησης και ένα χρόνο μετά το θάνατο του Στάλιν,ο Πατρασκάνου καταδικάστηκε σε θάνατο τον Απρίλιο του 1954 και εκτελέστηκε στις 17 Απριλίου. Από την άποψη του κατηγορητηρίου, η περίπτωση Πατρασκάνου αποτέλεσε το πρελούδιο για την καμπάνια κατά του Τίτο. Το μυστήριο αυτής της αργοπορημένης εκτέλεσης δεν έχει φωτιστεί ολοκληρωτικά, ενώ μια από τις πιο υποθέσεις προτείνει ότι ο Γκεοργκίου Ντεζ, ο τότε γενικός γραμματέας του ΚΚΡ, φοβόταν την αποκατάστασή του και έβλεπε στο πρόσωπό του έναν ανταγωνιστή.

1956. Κατά τη Συνεδρίαση της στο Βουκουρέστι αποφασίστηκε η διάλυση της Κομινφόρμ . Η ΕΟΚΑ ανατίναξε δύο δεξαμενές πετρελαίου στην Λευκωσία. 

1957. Ο Μακάριος και οι συνεξόριστοι του στις Σεϋχέλλες έφθασαν στην Αθήνα μέσα σε πανηγυρική υποδοχή στην Αθήνα. Οι Βρετανοί είχαν απαγορεύσει την επιστροφή του στη Μεγαλόνησο, και ο Μακάριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, μέχρι τη σύναψη των συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου το 1959. 

1961. Ξεκίνησε η επιχείρηση της Cia για την ανατροπή του Φιντέλ με την απόβαση στον «Κόλπο των Χοίρων», των κουβανών «αντικαθεστωτικών». Μετά από τρεις ημέρες συγκρούσεων είχαν σκοτωθεί πάνω από 100, και περίπου 1000 είχαν παραδοθεί. Την ίδια ημέρα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφθασε στην Ουάσινγκτον για επίσημη επίσκεψη, προερχόμενος από τον Καναδά, και ο Μάνος Χατζιδάκις βραβεύθηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού για το τραγούδι «Τα Παιδιά του Πειραιά», που ακουγόταν στην ταινία Ποτέ την Κυριακή του Ζυλ Ντασέν. 

1964. Αποστρατεύτηκε ο αρχηγός Γ.Ε.Σ. αντιστράτηγος Πέτρος Σακελλαρίου και τον διαδέχτηκε ο Ιωάννης Γεννηματάς. 

 1965 . Η κυβέρνηση των Αποστατών απέρριψε την τουρκική πρόταση για ανταλλαγή των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης με τους Τουρκοκύπριους, τονίζοντας ότι η τύχη των πρώτων συνδέεται βάσει συνθηκών μόνο με εκείνη των μουσουλμάνων της Θράκης. 

1969 . Άνοιξη της Πράγας . Ο πρώτος γραμματέας του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ υποχρεώθηκε σε παραίτηση. 

1975. Οι Ερυθροί Χμερ μπήκαν στην πρωτεύουσα της Καμπότζης Πνομ Πεν . Οι κυβερνητικές δυνάμεις παραδόθηκαν.

 1993. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εξέδωσε το ψήφισμα για την ενίσχυση παρέχει των κυρώσεων εναντίον της ΟΔ. της Γιουγκοσλαβίας, εάν οι Σερβοβόσνιοι δεν υπέγραφαν το ειρηνευτικό σχέδιο Βάνς-Οουεν για τη Βοσνία ως τις 26 Απριλίου.

1999 .Η «17 Νοέμβρη» επιτέθηκε με ρουκέτα εναντίον της οικίας του γερμανού πρέσβη στο Χαλάνδρι. Στην Γιουγκοσλαβία το ΝΑΤΟ γύρω στις 02:00 το πρωί βομβάρδισε το Βάλιεβο. Κύριος στόχος ήταν το εργοστάσιο όπλων και πολεμοφοδίων του γιουγκοσλαβικού στρατού «Krusik», από το οποίοι όμως, η πολιτική άμυνα είχε αφαιρέσει τα κύρια μηχανήματα. Από τον «στοχευμένο» βομβαρδισμό, υπέστησαν ζημιές το Κέντρο Υγείας τα γύρω σπίτια, ένα νηπιαγωγείο και η γεωργική σχολή. Το απόγευμα κατά τις 18:00 ,βομβάρδισαν την Πρίστινα και στις 21:30, βομβάρδισαν ξανά την Μπαταϊνιτσα, λίγο έξω από το Βελιγράδι, όπου βρισκόταν η υπόγεια αίθουσα επιχειρήσεων του Γιουγκοσλαβικού Γενικού Επιτελείου. Κατά τον βομβαρδισμό σκοτώθηκε ένα τρίχρονο κοριτσάκι η Μίλιτσα Ράκιτς καθώς οι γονείς της δεν πρόλαβαν να πάνε στο καταφύγιο. Οι άμαχοι τραυματίες ήσαν πολλοί. Το ΝΑΤΟ χτύπησε και στο Ούζιτσε. Το ΝΑΤΟ δήλωσε ότι     « κατά τη Γιουγκοσλαβική εκστρατεία εθνοκάθαρσης στο Κοσσυφοπέδιο εκτελέστηκαν 3.200 Αλβανοί» και παρουσίασε αεροφωτογραφίες του οικισμού Ίζμπιτσα όπου «υπήρχαν ενδείξεις ενός μαζικού τάφου». Όπως αποκαλύφθηκε ο μαζικός τάφος ήταν ένα πάρκινγκ. 

 2002 . Η Γιουγκοσλαβική κυβέρνηση κάλεσε 10 Γιουγκοσλαβους πολίτες να παραδοθούν οικειοθελώς στο δικαστήριο της Χάγης. Ανταποκρίθηκαν ο στρατηγός Ντράγκολγιουμπ Οϊντάνιτς, ο Μίλαν Μάρτιτς, ο Μίλε Μίρκσιτς, ο Νίκολα Σαϊνοβιτς, ο Βλαντιμίρ Κοβάτσεβιτς και ο Μόμτσιλο Γκρούμπαν. 

 2004. Οι Ισραηλινοί δολοφόνησαν στη Γάζα με ρουκέτες από ελικόπτερο τον ηγέτη της Χαμάς Αμπντέλ-Αζίζ αλ-Ραντίσι 

2016.Στον Λευκώνα του νομού Σερρών τελέστηκε η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή του Ηλία Πολατίδη, Έλληνα εθνικιστή, μηχανολόγου μηχανικού και πολιτικού που διατέλεσε δύο φορές βουλευτής με το κόμμα «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός» του Γιώργου Καρατζαφέρη.