Ιουλίου 13, 2010

Τι κρύβει το… πολωνικό φιάσκο(;) της Eurobank

http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/826--eurobank

Από την περασμένη Παρασκευή, την αγορά διατρέχουν οι πληροφορίες για επικείμενη ανακοίνωση συνεργασίας της Eurobank με την HSBC στην πολωνική αγορά, στη βάση ενός μοντέλου, που θυμίζει το παλιό καλό αστείο του Ηλιόπουλου : «βάζω τα σπίρτα βάζεις τα τσιγάρα ;»!

Παρά την επίμονη φημολογία, όμως, η αγορά ακούει για σπουδαίο deal και deal δεν βλέπει, καθώς οι επίσημες ανακοινώσεις μετατίθενται από μέρα σε μέρα, ενώ οι «διαρροές» από τη διοίκηση της τράπεζας αρχίζουν να μπερδεύουν τα πράγματα, αφού αναφέρουν, ότι αναζητείται μεν εταίρος, ότι γίνονται μεν συζητήσεις με πολλά ηχηρά ονόματα της διεθνούς τραπεζικής αγοράς, αλλά προς το παρόν οριστική συμφωνία δεν υπάρχει.

Ακόμη, όμως, και αν ο στρατηγικός εταίρος αποκαλυφθεί και είναι τόσο ισχυρός όσο φάνηκε αρχικά από τις πληροφορίες περί συνεργασίας με την HSBC, αρκετοί στην αγορά βλέπουν πίσω από τη συζήτηση περί συνεργασιών της Eurobank, που επανέρχεται τακτικά στο προσκήνιο τους τελευταίους μήνες, μια μάλλον ανησυχητική για το μέλλον της τράπεζας κοινή συνισταμένη:

Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι πίστευαν, ότι ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις, η Eurobank θα έχει αποτελεσματική στήριξη, αφού είναι η μοναδική ελληνική τράπεζα με έναν ισχυρό βασικό μέτοχο με –θεωρητικά, τουλάχιστον…- πολύ βαθιές «τσέπες».
Η ισχυρή παρουσία του Ομίλου Λάτση στην Eurobank λειτουργούσε πάντα ως μια μορφή εγγύησης για το μέλλον της τράπεζας.

Στην Πολωνία, όμως, ακόμη και αν υποτεθεί ότι ανακοινώνεται μέσα στα επόμενα 24ωρα ένα διεθνούς εμβέλειας deal με την HSBC, ή άλλη μεγάλη διεθνή τράπεζα, αυτό το deal θα έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: σε μια αγορά που δεν θυμίζει σε τίποτα την «κατεστραμμένη» ελληνική αγορά, ο Όμιλος Λάτση θα έχει προτιμήσει να αναπτύξει τις τραπεζικές του δραστηριότητες βασιζόμενος στα κεφάλαια ενός ξένου ομίλου, αντί να προσφύγει στις «βαθιές τσέπες» του και να χρηματοδοτήσει την αναπτυξιακή πορεία της θυγατρικής του.

Αυτή η λογική του «βάζω τα σπίρτα βάλε τα τσιγαρα » δημιουργεί εύλογα σκεπτικισμό σε μια αγορά, όπου καθημερινά σχεδόν ακούγεται ο υπουργός Οικονομικών να τονίζει, ότι οι μέτοχοι των τραπεζών θα κληθούν πρώτοι να βάλουν κεφάλαια, αν αυτό απαιτηθεί από τα αποτελέσματα των τεστ κοπώσεως που θα διεξαχθούν προσεχώς –το ίδιο ακριβώς τόνισε ο υπουργός Οικονομικών, στις χθεσινοβραδινές δηλώσεις του από τις Βρυξέλλες, όπου συνεδρίασε το Eurogroup.

Το ερώτημα που εύλογα δημιουργείται, είναι απλό: αν ο Όμιλος Λάτση διστάζει να τοποθετήσει νέα κεφάλαια στην αγορά της Πολωνίας, που θεωρείται από τις πιο ανθηρές αυτή τη στιγμή στην Ανατολική Ευρώπη, αν όχι σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τι θα πράξει άραγε αργότερα, αν κληθεί από το υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος να ενισχύσει κεφαλαιακά την Eurobank, για να συνεχίσει ομαλά τη λειτουργία της στην… καμένη γη της ελληνικής αγοράς, όπου ακόμη και ο κ. Γ. Προβόπουλος προέβλεψε πρόσφατα (μιλώντας στο «Mega»), ότι οι τράπεζες έχουν μπροστά τους δέκα δύσκολα χρόνια;

Οι… ψύλλοι στ’ αυτιά των επενδυτών για την πρόθεση του Ομίλου Λάτση να ενισχύσει την Eurobank, αν αυτό απαιτηθεί, πολλαπλασιάζονται, όταν αναλογίζονται, ότι ακόμη και το προηγούμενο σήριαλ φημολογίας για τις κινήσεις του Ομίλου στην τραπεζική σκακιέρα επικεντρώθηκε σε σενάρια που θυμίζουν πολύ το «πολωνικό στόρι»: όσοι παρακολουθούν την οικονομική ειδησεογραφία, θυμούνται ότι τελευταία γίνεται λόγος για συζήτηση περί συγχώνευσης της Eurobank με την Emporiki της πανίσχυρης γαλλικής Credit Agricole, στην ίδια ακριβώς βάση που υποτίθεται ότι δομείται το «πολωνικό deal».

Οι Γάλλοι, σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, καλούνται να βάλουν τα λεφτά για να υποστηρίξουν στο μέλλον τη ρευστότητα και την κεφαλαιακή βάση της τράπεζας που θα μπορούσε να δημιουργηθεί από μια συγχώνευση της Eurobank με την Emporiki.
Και σε αυτή την περίπτωση, η προτεινόμενη συμφωνία φαίνεται να έχει το χαρακτήρα του… «βάζω τα σπίρτα βάζεις τα τσιγάρα », αφού οι σχετικές πληροφορίες εμφανίζουν τον Όμιλο Λάτση να προσβλέπει στην πλούσια ρευστότητα των Γάλλων, προφανώς επειδή δεν σκοπεύει να προσφέρει δική του.

Κοινός παρονομαστής, λοιπόν, σε όλες τις πληροφορίες περί κινήσεων του Ομίλου Λάτση για διεθνείς συμφωνίες είναι ένας διαφαινόμενος… αναχωρητισμός: σε όλες τις περιπτώσεις που έχουν συζητηθεί ως τώρα, ο Όμιλος δεν φαίνεται διατεθειμένος να δεσμεύσει νέα κεφάλαια για τις τραπεζικές του δραστηριότητες, αλλά επιδιώκει να επιτύχει λύσεις, που θα τον διατηρούν μεν στη σκακιέρα, αλλά με μειωμένες οικονομικές υποχρεώσεις.

Το επιμύθιο της ιστορίας είναι απλό και διαχρονικό: όπως σε κάθε άλλο επιχειρηματικό τομέα, έτσι και στον τραπεζικό, δεν αρκεί ένας μέτοχος με «παχύ πορτοφόλι», για να διασφαλισθεί η ομαλή συνέχεια των δραστηριοτήτων σε δύσκολους καιρούς. Χρειάζεται και να έχει την πρόθεση να το ανοίξει. Και μέχρι στιγμής, ο Όμιλος Λάτση δεν δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμος να το κάνει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου