Σε εξαιρετικά άσχημη θέση βρίσκεται οι Αμερικανοί εργαζόμενοι σύμφωνα με μελέτη που έγινε πάνω στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεών της στις ΗΠΑ.
Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα, που έγινε για λογαριασμό του Ιδρύματος Ρόμπερτ Γουντ Τζόνσον, έδειξε ότι σχεδόν 1 στους 5 εργαζομένους δεν έχει ασφάλεια υγείας - μια δραστική μεταβολή σε σχέση με τα δεδομένα της δεκαετίας του 1990, που η αντιστοιχία ήταν 1 στους 7.
Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι πως είναι οι φόροι αυτών των ίδιων εργαζομένων που χρηματοδοτούν τα κολοσσιαία προγράμματα υγειονομικής ασφάλισης που προωθούν οι αμερικανικές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, είναι η ίδια η ανεπάρκεια των προγραμμάτων αυτών που ωθεί τους εργαζομένους να απευθύνονται πολύ συχνά σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες - των οποίων οι πληρωμές ανεβαίνουν πολύ πιο γρήγορα (συγκεκριμένα, 6 με 7 φορές ταχύτερα) από ότι οι μισθοί των εργαζομένων.
«Το πιο ενδιαφέρον σημείο της μελέτης, κατά την άποψή μου, είναι το πόσο πολλοί είναι οι εργαζόμενοι οι οποίοι έμειναν ανασφάλιστοι πρόσφατα» είπε η Λυνν Μπλιούετ, διευθύντρια του State Health Access Data Assistance Center του Πανεπιστημίου της Μινεσότα. «Επίσης, πρέπει να πούμε ότι τα τελευταία δύο χρόνια η κατάσταση στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης έχει χειροτερέψει».
Εν αντιθέσει με τις περισσότερες βιομηχανικές χώρες, οι ΗΠΑ δεν παρέχουν αυτόματη υγειονομική ασφαλιστική κάλυψη στους εργαζομένους. Οι περισσότεροι την αποκτούν μέσω ιδιωτικών εταιρειών ασφάλισης, με τους εργοδότες τους να πληρώνουν τμήμα του «λογαριασμού». Τα κυβερνητικά προγράμματα απευθύνονται κυρίως στην προστασία υπερηλίκων, αναπήρων και απόρων.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους για τις αλλαγές στα δεδομένα: κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι ανασφάλιστοι ανέρχονταν στα 20,7 εκατομμύρια. Δέκα χρόνια μετά, ο αριθμός είναι μεγαλύτερος κατά 20%: 26,9 εκατομμύρια.
Ωστόσο, η φορολογία παραμένει ως έχει. Οι φόροι εξακολουθούν να αποτελούν το βασικό πυλώνα υποστήριξης του προγράμματος Medicare, που παρέχει υγειονομική κάλυψη στους υπερήλικες. Παρόμοια προγράμματα υπάρχουν για τους απόρους και για τα παιδιά φτωχών οικογενειών. Ωστόσο, η άμεση υποστήριξη που παρέχεται στους εργαζομένους από το κράτος είναι ελάχιστη.
«Δεν υπάρχουν ασφαλιστικά προγράμματα για τους απλούς, εργαζομένους ενηλίκους» συμπλήρωσε η Μπλιούετ.
Η έρευνα αυτή εμφανίζεται παράλληλα με την προσπάθεια της κυβέρνησης Ομπάμα να προβεί σε ριζική ανανέωση του κρατικού προγράμματος υγειονομικής ασφάλισης. Εάν το η ανανέωση αυτή περάσει, θα σημάνει την παροχή κρατικής υγειονομικής ασφάλισης για τους πάντες, κάτι που εκτιμάται πως θα κοστίσει 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια μέσα σε διάστημα 10 ετών.
Ένα τυπικό παράδειγμα ανασφάλιστης αμερικανικής οικογένειας είναι οι Ρέιμερ, του Ντένβερ της Αϊόβα. Ο Τζιμ, οδηγός φορτηγού για μια εταιρεία οδικών έργων, πέθανε το 2005 από καρδιακή προσβολή. Ήταν 59 χρονών, ανασφάλιστος, και διαβητικός. Η γυναίκα του Σίντι, 58 χρονών, εργάζεται ως νοσοκόμα σε κλινική για νοητικά καθυστερημένα άτομα. Ήταν ασφαλισμένη κανονικά για πολλά χρόνια - μέχρι τη στιγμή που οι εργοδότες της σταμάτησαν να πληρώνουν την εταιρεία στην οποία ήταν ασφαλισμένη, καθώς οι τιμές είχαν ανεβεί κατακόρυφα.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου