1153 . Ο Φρειδερίκος Α΄ Μπαρμπαρόσσα Φρειδερίκος υπέγραψε με τους εκπρόσωπους του πάπα Ευγένιου Γ το Σύμφωνο της Κωνσταντίας με το οποίο αναλάμβανε την υποχρέωση να προστατέψει τον πάπα από τους Νορμανδούς της νότιας Ιταλίας και Σικελίας, οι οποίοι απειλούσαν τα παπικά εδάφη, από τις επιθέσεις του αντιπαπικού κινήματος του μοναχού Αρνόλδου της Βρεσκίας καθώς και να μη προβεί σε καμιά παραχώρηση προς τον «βασιλέα των Ελλήνων».
1492. Ο Γεώργιος Τσερνόγεβιτς, υπέγραψε ως «Ο Κύριος του Μαυροβουνίου», το χρυσόβουλο που καθιέρωσε τα όρια μεταξύ της Μάινα, του Μπράϊτς, τηςΤσόρνιτσα και του Πάστροβιτς και επισημοποίησε το νέο όνομα του κράτους του, ως Ζέτα.
1227. Η 23χρονη Μαργαρίτα η Αυστριακά, (φον Μπάμπενμπεργκ), που είχε παντρευτεί τον 16χρονο πρωτότοκο του αυτοκράτορα Φρειδερίκου Χοχενστάουφεν, στέφτηκε στο Άαχεν βασίλισσα των Ρωμαίων.
1324 .Ο Πάπας της Αβινιόν Ιωάννης ΚΒ΄, αφόρισε τον Λουδοβίκο Δ΄ Βίττελσμπαχ της Βαυαρίας λόγω της ανυπακοής απέναντί του, και ο Λουδοβίκος εκστράτευσε στην Ιταλία και εγκατέστησε στη Ρώμη ως αντιπάπα, τον Νικόλαο Ε'.
1513. Η Δημοκρατία της Βενετίας υπέγραψε με τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας τη συνθήκη του Μπλουά με την οποία δεσμεύονταν να μοιραστούν μεταξύ τους την Βόρεια Ιταλία, αποκλείοντας τις άλλες δυνάμεις της Λίγκας του Καμπραί τον Πάπα Ιούλιος Β΄, τον Μαξιμιλιανό Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τον Φερδινάνδο Β΄ της Αραγωνίας.
1568. Μετά την Νίκη των Ουγενότων του Δούκα της Γκυζ στο Καλέ , η Αικατερίνη των Μεδίκων και ο γιός της Κάρολος Θ' της Γαλλίας, υπέγραψαν την Ειρήνη του Λονζιμό, και αποκατέστησαν το Διάταγμα της Αμπουάζ, που εγγυάτο τα δικαιώματα των Ουγενότων. στους Ουγενότους και έτσι τερματίστηκε η δεύτερη φάση των Γαλλικών Θρησκευτικών Πολέμων. Ωστόσο, ακολούθησαν ταραχές σε όλες τις πόλεις της Γαλλίας.
1657. Η Αγγλία και η Γαλλία υπέγραψαν τη Συνθήκη του Παρισιού και συμμάχησαν κατά της Ισπανίας.
1775. Ο ηγέτης, της αμερικανικής επανάστασης, Πάτρικ Χένρι εκφώνησε στο Γουίλιαμσμπεργκ της Βιρτζίνια την ομιλία του στην Επισκοπική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, το σύνθημα «δώστε μου ελευθερία ή το θάνατο». (Give me liberty, or give me death!)
1796. Στη Γαλλία οι δημοκρατικοί συνέλαβαν τον αρχηγό των Βασιλοφρόνων και Καθολικών αντεπαναστατών του Κάτω Πουατού και της Ρετζ, Φρανσουά Ατανάς ντε Σαρέτ , και έτσι τερματίστηκε η τελευταία φάση της επανάστασης της Βανδέας.
1808. Γάλλος στρατηγός Γιοακίμ Μυρά, μπήκε στην Μαδρίτη, επικεφαλής μιας ισχυρής γαλλικής στρατιάς.
1819. Στο Μανχάιμ, δολοφονήθηκε ο φίλος του Γκαίτε, συγγραφέας και διευθυντής θεάτρου. Άουγκουστ φον Κότσεμπου, από τον φοιτητή θεολογίας Σάντ. Ο Μετερνιχ στο ημερολόγιο του έγραφε, «Σήμερα» στίς πέντε το απόγευμα κτυπήθηκε, πολλές φορές, με στιλέτο, μέσα στο διαμέρισμά του, ο Ρώσος σύμβουλος του κράτους Κοτζμπι, που πέθανε από τα τραύματα. Ό φονιάς, είκοσι τεσσάρων χρονών, βγήκε τρέχοντας από το σπίτι, αλλά σταμάτησε μπροστά στην είσοδο και έμπηξε το στιλέτο στο στήθος του. 'Ακόμα ζει, αλλά βρίσκεται σε αφασία. Κατά το πιστοποιητικό έγγραφής του στο πανεπιστήμιο του Erlangen, που ήταν στην τσέπη του σακακιού του, ονομάζεται Κάρολος Φρειδερίκος Σάντ καί είναι, φοιτητής τής Θεολογίας». Ο Σάντ σκότωσε τον Αύγουστο φον Κότσεμπου επειδή προπαγάνδιζε κατά των «φιλελευθέρων ιδεών» και του εθνικιστικού ρεύματος που αναπτυσσόταν ραγδαία στα γερμανικά πανεπιστήμια. Λίγο καιρό πριν τη δολοφονία του Κότζμπι ,στα 1818, ο Καποδίστριας είχε θέσει σε κυκλοφορία στη Δρέσδη, ένα φυλλάδιο που το είχε γράψει και το υπέγραφε ο στενός συνεργάτης του Στούρτζας, που φυσικά το είχε εγκρίνει και ο Τσάρος, και με το οποίο καταδικάζονταν τα εθνικιστικά κηρύγματα του Φίχτε που είχαν βρει μεγάλη απήχηση στους 13.000 φοιτητές των 21 γερμανικών πανεπιστημίων. Το 1816, ο Καποδίστριας διόρισε τον Κότσεμπου ως πρόξενο της Ρωσίας στο Κένιξμπεργκ, (το σημερινό Καλίνιγκραντ), και οι «φιλελεύθεροι» τον κατηγορούσαν ως ρώσο πράκτορα.
1821. Στις 23 Μαρτίου/4 Απριλίου, διαβιβάστηκε στις εκκλησιές της Κωνσταντινούπολης η αμνηστία του σουλτάνου προς τους επαναστάτες με την προϋπόθεση ότι θα κατέθεταν τα όπλα και ο αφορισμός του Αλέξανδρου Υψηλάντη από το Ορθόδοξο Πατριαρχείο. Στη Θεσσαλονίκη σφαγιάστηκαν στο διοικητήριο και στο προαύλιο του μητροπολιτικού Ναού 3.000 Θεσσαλονικείς, μαζί με τους πρόκριτους της πόλης. Στην Πελοπόννησο είσοδος των επαναστατών στην Καλαμάτα και απελευθέρωση της Πόλης μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, και ενώ ηχούσαν οι καμπάνες των εκκλησιών . Με το παλιό Ιουλιανό ημερολόγιο, ήταν 23 Μαρτίου. Τα «καθολικά» ημερολόγια τότε έγραφαν 4 Απριλίου. Το μεσημέρι, κοντά στον ναό των Αγίων Αποστόλων στις όχθες του Νέδωνα, έγινε υπαίθρια δοξολογία στην οποία παρακολούθησαν όλοι οι Έλληνες της Καλαμάτας στην οποία χοροστάτησαν 24 ιερείς και ιερομόναχοι της Μητρόπολης, που ευλόγησαν, τις σημαίες των οπλαρχηγών και όρκισαν τους επαναστάτες. Ο Πετρόμπεης, έδωσε όρκο ότι θα αγωνισθεί μέχρις εσχάτων για την ελευθερία της πατρίδας. Ορκίστηκαν και όλοι οι πολεμιστές, σηκώνοντας το χέρι. Στη συνέχεια, έγινε σύσκεψη των οπλαρχηγών κατά την οποία συγκροτήθηκε το πρωτο επαναστατικό πολιτικό όργανο, δεκαμελής «επαναστατική επιτροπή», που αναφέρεται είτε ως «Σύγκλητος» είτε ως «Μεσσηνιακή Γερουσία», και η οποία θα συντόνιζε τον αγώνα. Πρόεδρος της, εκλέχτηκε ο Πετρόμπεης ως «αρχιστράτηγος των Σπαρτιατικών δυνάμεων», που υπέγραψε την «Προειδοποίηση εις τας ευρωπαϊκάς αυλάς», για την κήρυξη της Επανάστασης.
Στο Βουκουρέστι ο Θεόδωρος Βλαδιμηρέσκου έκλεισε συμφωνία με τους εναπομείναντες βογιάρους στο Βουκουρέστι με τους οποίους έδωσαν αμοιβαίο όρκο πίστης. Δυνάμει αυτής της συμφωνίας, ο Βλαδιμιέσκου αναγνώρισε τους «πατριώτες» βογιάρους , συμφωνώντας να κυβερνήσει τη χώρα μαζί τους 1826. Υπογράφηκε το Ρωσο-Αγγλικο Πρωτόκολλο της Αγίας Πετρούπολης της 23ης Μαρτίου/4ης Απριλίου 1826, με το οποίο τέθηκαν οι βάσεις της λύσης του ελληνικού ζητήματος.
1848. Το Βασίλειο του Πεδεμοντίου κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστρία. Ήταν η αρχή του πρώτου πολέμου της Ιταλικής ανεξαρτησίας .(Risorgimento) . Η Ουγγαρία κήρυξε την ανεξαρτησία της από την Αυστρία.
1849 .Στη Μπρέσια εκδηλώθηκε η εξέγερση ενάντια στην Αυστριακή κατοχή. Τα στρατεύματα του βασιλιά της Σαρδηνίας Καρόλου Αλβέρτου νικήθηκαν από τους Αυστριακούς στη Μάχη της Νοβάρα.
1869 . Στην Κωνσταντινούπολη άνοιξε το βουλγαρικό Αναγνωστήριο που δημιούργησε ο Πέτκο Σλαβέικοφ με την αδελφότητα «Διαφώτιση».
1903 . Στο Βελιγράδι διαδήλωση περίπου 5.000 μαθητών, των φοιτητών και εργαζομένων που διοργανώθηκε από τους σοσιαλιστές εναντίον του βασιλιά Αλεξάνταρ Ομπρένοβιτς διαλύθηκε βίαια από την αστυνομία .Πέντε νεκροί διαδηλωτές.
1904. Ιδρύθηκε το «Χημικόν Εργαστήριον του Υπουργείου Οικονομικών», το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε «Γενικό Χημείον του Κράτους».
1911. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής, η Γαλλία είχε 39 605 000 κατοίκους.
1917.Η Διακήρυξη του Βασιλιά Φερδινάνδου Α' της Ρουμανίας για μοίρασμα της γης στους Αγρότες και καθολική ψηφοφορία.
1918. Οι Γερμανοί βομβάρδισαν το Παρίσι από απόσταση 120 χλμ με το πυροβόλο των 210 χιλιοστών «Καίζερ Γουλιέλμος». Έπεσαν 20 βλήματα, και άφησαν 15 νεκρούς και 29 τραυματίες. (Πολλοί μπερδεύουν το «Καίζερ Γουλιέλμος» με τη «Χοντρή Μπέρθα» που ηταν των 406 χιλιοστών).
1919 .Ο Μπενίτο Μουσολίνι ίδρυσε στο Μιλάνο φασιστικό κίνημα με την επωνυμία «Il Fasci Italiani del Combattimento» . Συνοδοιπόροι του, οι συνδικαλιστές ηγέτες, Αγκοστίνο Λαντσίλο και o Μικέλε Μπιάνκι.
1921. Στη Μικρά Ασία, άρχισε η Ελληνική Επίθεση στο Εσκί Σεχήρ. Διοικητής ήταν ο Αναστάσιος Παπούλας, που αποστρατεύτηκε λόγω ορίου ηλικίας το Μάιο του 1922 με απαίτηση του Στεργιάδη και αντικαταστάθηκε από τον Γεώργιο Χατζανέστη. Στη Δίκη των έξι, το Νοέμβριο του 1922, κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας εναντίον του Χατζηανέστη. Το 1935 συνελήφθη για τη συμμετοχή του στο αποτυχημένο κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935 των Πλαστήρα-Βενιζέλου,και καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε δια τουφεκισμού στις 24 Απριλίου του 1935 μαζί με τον αντιστράτηγο Μιλτιάδη Κοιμήση. Η εκτέλεσή ήταν εκδίκηση των αντιβενιζελικών. Στο Μιλάνο εξεράγη κατά τη διάρκεια της παράστασης βόμβα στο Θέατρο Κουρσάαλ που έβαλαν Αναρχικοί προκαλώντας 21 θανάτους. Υπήρξαν και 80 τραυματίες.
1923. Στη Νις, υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων και της Βουλγαρία για την «διασφάλιση των συνόρων» μεταξύ των δύο χωρών και τη ρύθμιση διμερών ζητημάτων .
1933. Δύο ημέρες μετά την ημέρα του Πότσνταμ, το Ράιχσταγκ συνεδρίασε στην Όπερα Κρόλ και ο Χίτλερ ζήτησε να του δοθούν έκτακτες εξουσίες ,βάσει του «Εξουσιοδοτικού νόμου» (Ermächtigungsgesetz, ο οποίος λεγόταν επίσημα και «Νόμος αποτροπής κινδύνου για τον λαό και το Ράιχ») και να παραχωρηθεί όλη η νομοθετική εξουσία στην κυβέρνηση, ανεξάρτητα από το Ράιχσταγκ.
1939. Ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ Σλοβακίας και Ουγγαρίας.
1941. Το υποβρύχιο «Τρίτων» σε απόσταση 30 ν.μ. από το Μπρίντιζι, επιτέθηκε σε ιταλική νηοπομπή που κατευθύνονταν στο Δυρράχιο, και τορπίλισε το οπλιταγωγό «Κάρνια».
1942. Ο Χίτλερ εξέδωσε την οδηγία No. 40 για την κατασκευή του Τοίχους του Ατλαντικού.
1945. Άρχισε η τελευταία φάση της μάχης του Ρήνου , μεταξύ των Συμμάχων και της Γερμανίας, που έληξε τον Απρίλιο με τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων.Στη Ρουμανία οι Κομμουνιστές ψηφίσανε την αγροτική μεταρρύθμιση
1946. Δύναμη Χωροφυλακής σε περιπολία σε άγροτικήν περιοχήν της Σάμης Κεφαλληνίας εβλήθη παρά τετραμελούς συμμορίας του Γερασίμου Γρηγοράτου ή Αστραπόγιαννου, άνηκούσης εις τήν άριστεράν παράταξιν. Αντηλλάγησαν εκατέρωθεν πυροβολισμοί. Συνελήφθη ό άδελφός του άρχηγού τής συμμορίας Μαρίνος Γρηγοράτος.
1947. Τμήμα Χωροφυλακής συνεπλάκη μετά Κ]Σ εις περιοχήν Μαρμάρων Φθιώτιδος. Εφονεύθησαν 7 Χωροφύλακες. Απώλειες Κ ]Σ ανεξακρίβωτες. Περί ώραν (17,00') δύναμις του Σταθμού Χωροφυλακής Παλαμά Καρδίτσας ενισχυμένη και υπό ομάδος ΜΑΥ συνεπλάκη είς Αγ. Δημήτριον Καρδίτσας μετά πολυμελούς Συμμορίας. Εφονεύθησαν δυο συμμορίτες. Εφονεύθη και εις ιδιώτης οδηγός.
1948. Περί ώρα 20,30' 200μελής συμμορία επιτέθηκε κατά των δυνάμεων Στράτου και Χωροφυλακής Τερπύλλου Κιλκίς. Οι συμμορίτες εισήλθαν στο χωριό και λεηλάτησαν πολλάς οικίας ανδρών ΜΑΥ, άρπαξαν τρόφιμα και 13 βόδια, ενώ στρατολόγησαν βιαίως Έναν ιδιώτη. Μετά την αποχώρηση τους βρέθηκε ενας συμμορίτης νεκρός. Κατά τη νύκτα πολυμελής συμμορία επιτέθηκε κατά Μάνης Διδυμοτείχου, εισήλθε στο χωριό και απήγαγε 41 άτομα. Απώλειες συμμοριτών 3 νεκροί.
1949. Οι Κ]Σ προσέβαλαν φρουρά Χωροφυλακής και ΜΑΥ, Άγιου Νικολάου Χαλκιδικής .Κατά έπακολουθήσασαν συμπλοκή έφονεύθησαν 3 Κ]Σ και συνελήφθη εις. Εις χείρας ημετέρων περιήλθον ένα μπρέντ, 3 αύτόματα, 3 ατομικά όπλα και εις αντιαρματικός εκτοξευτής. Εκ των ημετέρων εφονεύθη ες ΜΑΥ και αγνοείται η τύχη ετέρου. Απόσπασμα Στρατού, Χωροφυλακής, και ΜΑΥ σε περιπολία στο χωριό Κυανή Διδυμοτείχου συνεπλάκη μετά πολυμελούς Κ]Σ, κρυπτομένης εντός αλευρομύλου, με αποτέλεσμα τον φόνο δύο και την σύλληψη τριών.
1950. Ορκίστηκε η Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου, ο οποίος κράτησε και το υπουργείο εξωτερικών. Μετείχαν: Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ως Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και υπουργός Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας. Ο Παυσανίας Κατσώτας ως υπουργός Εσωτερικών και προσωρινά Δημοσίας Τάξεως, ο Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας υπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας και προσωρινά Εμπορικής Ναυτιλίας, ο Φωκίων Ζαΐμης ως υπουργός Οικονομικών και προσωρινά Συντονισμού, ο Δημήτριος Γόντικας ως υπουργός Εφοδιασμού και Διανομών και προσωρινά Γεωργίας, ο Ευστάθιος Μαλαμίδας ως υπουργός Μεταφορών Ταχυδρομείων, Τηλεγραφείων και Τηλεφώνων και προσωρινά Δημοσίων Έργων, Οικισμού Ανοικοδομήσεως και Εργασίας, ο Ιωάννης Γκλαβάνης ως υπουργός Υγιεινής και Κοινωνικής Προνοίας και ο Γρηγόριος Κασιμάτης ως υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου με καθήκοντα υφυπουργού Τύπου και Πληροφοριών.
1956 .Δήλωση Χάρτινγκ ότι η βρετανική πολιτική στο Κυπριακό θα βασίζεται στις πολιτικές και στρατηγικές ανάγκες της Μ. Βρετανίας, την επιθυμία διατήρησης καλών σχέσεων Λονδίνου – Άγκυρας και στους πόθους των Κυπρίων.
1964 .O Κωνσταντίνος Β΄ έδωσε ενώπιον της Βουλής τον νενομισμένο όρκο.
1968. Κατά τη συνεδρίαση στη Δρέσδη των ηγετών του Συμφώνου της Βαρσοβίας (ο τσεχοσλοβάκος μεταρρυθμιστής ηγέτης Αλεξάντερ Ντούμτσεκ προσπάθησε να κατευνάσει τις ανησυχίες των κρατών μελών του Συμφώνου σχετικά με την εξέλιξη της πολιτικής της χώρας του και διαβεβαίωσε τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ και τους άλλους ηγέτες , ότι το κίνημα της Άνοιξης της Πράγας δεν θα αλλάξει τη θέση της Τσεχοσλοβακίας στο ανατολικό μπλοκ.
1981. Πραξικόπημα στο Μπαγκλαντές.
1982 .Ο στρατηγός Εφρέν Ρίος Μοντ με στρατιωτικό πραξικόπημα ανέτρεψε την κυβέρνηση της Γουατεμάλας.
1989.Προφυλάκιση του γενικού διευθυντή του ΟΤΕ Θεοφάνη Τόμπρα για την υπόθεση των καταθέσεων των ΔΕΚΟ στην Τράπεζα Κρήτης .
1992. Το φιάσκο της οδού Λουίζης Ριανκούρ. Η Ελληνική Αστυνομία «ακούμπησε» τη «17 Νοέμβρη»,μετά από κατάδοση, αλλά τελικά τους «έχασε». Ο δήμαρχος Αθηναίων Αντώνης Τρίτσης εισήχθη στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών με εγκεφαλικό επεισόδιο και λίγο μετά υπέστη ρήξη ανευρύσματος.
1994 . Στην Τιχουάνα, στο Μεξικό, δολοφονήθηκε ο προεδρικός υποψήφιος Λουίς Ντονάλντο Κολόσιο. 1998. Στη Ρωσία ο Γιέλτσιν διόρισε Πρωθυπουργό τον «κηπουρό» του, Σεργκέι Κιριένκο. Καταδικάστηκe σε ισόβια ο αείμνηστος Άκης Πάνου για το φόνο του φίλου της κόρης του.
1999 . Ο Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς απέρριψε , μετά από ημέρες διαπραγματεύσεων με τους διεθνείς μεσολαβητές, συμπεριλαμβανομένου και του ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, την απάιτηση των ΗΠΑ για την ανάπτυξη ξένων στρατευμάτων στο Κοσσυφοπέδιο και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, έδωσε την εντολή για την έναρξη των αεροπορικών επιδρομών στη Γιουγκοσλαβία, που ξεκίνησαν την επόμενη μέρα. Στη Γιουγκοσλαβία κηρύχτηκε επιστράτευση. Δολοφονία του Αντιπροέδρου της Παραγουάης Λουίς Μαρία Αργκάνια.
2003. Στην Σλοβενία έγινε το δημοψήφισμα για την ένταξη στην «Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Σχεδόν το 90% των ψηφοφόρων ψήφισε υπέρ της ΕΕ και περίπου 66% υπέρ του ΝΑΤΟ.
2005. Στην Πρίστινα, το Κοινοβούλιο έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον ηγέτη της Συμμαχίας για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου, Μπαϊράμ Κοσούμι, για να σχηματίσει κυβέρνηση.
2017. Ο Ρώσος πρώην βουλευτής της Κρατικής Δούμας Ντένις Βορονένκοφ, επικριτής του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, δολοφονήθηκε στο Κίεβο στην είσοδο ξενοδοχείου. Ο 45χρονος πολιτικός, πρώην μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας των κομμουνιστών , είχε μετακομίσει στην Ουκρανία το 2016 και είχε λάβει την ουκρανική υπηκοότητα.Ο Βορονένκοφ είχε εγκαταλείψει τη Ρωσία μαζί με τη γυναίκα του, Μαρία Μακσάκοβα, τραγουδίστρια και επίσης μέλος του ρωσικού κοινοβουλίου.Αιτία της διαφυγής του από τη Ρωσία, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν η παρενόχλησή του από τις ρωσικές αρχές ασφαλείας, ενώ ήταν σφοδρός επικριτής της προσάρτησης της ουκρανικής χερσονήσου της Κριμαίας από τη Ρωσία.
2018. Στην Λίμα μετά την παραίτηση του προέδρου, ο αντιπρόεδρος Μάρτιν Βισκάρα, ορκίστηκε Πρόεδρος.
2019. Στη Συρία, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, με την υποστήριξη του διεθνούς συνασπισμού, κατέλαβαν τον θύλακα της Αλ Μπαγκούζ .Ο πρόεδρος του Καζακστάν Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγιεφ υπέγραψε διάταγμα με το οποίο μετονομάστηκε η πρωτεύουσα του κράτους σε Νουρ-Σουλτάν.
2021. Το ατύχημα του πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων «Ever Given» στη διώρυγα του Σουέζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου