Πέρασαν 28 χρόνια από την δολοφονία των 12 μωρών της Μπάνια Λούκα από την «Διεθνή Κοινότητα». Για αυτό το έγκλημα δεν έχει καταδικαστεί κανένας

Στη Μπάνια Λούκα έγινε σήμερα το μνημόσυνο των 12 μωρών, που πέθαναν στο μαιευτήριο της πόλης λόγω έλλειψης οξυγόνου, επειδή η Διεθνής Κοινότητα απαγόρευε την εισαγωγή οξυγόνου στην Σερβική Δημοκρατία. 
Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ απαγόρευε τις διεθνείς πτήσεις το Μάη και τον Ιούνιο του 1992, συμπεριλαμβανομένης της πτήσης με φιάλες οξυγόνου από το Βελιγράδι στη Μπανιάλουκα. Η απαγόρευση αυτή σκότωσε τα 12 νεογέννητα μωρά που βρίσκονταν σε θερμοκοιτίδες. 
Η ημερομηνία του μνημόσυνου είναι η 22η Μαΐου, επειδή τότε πέθανε λόγω έλλειψης οξυγόνου το πρώτο από τα 12 μωρά , ενώ τα άλλα πέθαναν διαδοχικά μέχρι τις 19 Ιουνίου του ίδιου έτους. Η τραγωδία στο μαιευτήριο της Μπάνια Λούκα έληξε με την επίθεση του Στρατού της Σερβικης Δημοκρατίας που άνοιξε το διάδρομο στην Ποσαββίνα και το δρόμο προς τα σύνορα με τη Σερβία, ο οποίος είχε αποκλειστεί από τις μουσουλμανικές και τις κροατικές δυνάμεις μέχρι τότε. Η επιμνημόσυνη δέηση έγινε στο Νέο Νεκροταφείο της Μπανια Λούκα και οι οικογένειες κατέθεσαν τριαντάφυλλα στους τάφους των μωρών. 
Η Ζέλικα Τούμπιτς της οποίας ο γιος γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 1992 και πέθανε λίγες ημέρες αργότερα λόγω έλλειψης οξυγόνου, είπε ότι 28 χρόνια μετά είναι σχεδόν βέβαιο ότι για αυτό το έγκλημα δεν θα τιμωρηθεί κανείς. «Τι να σκέφτομαι για τις μεγάλες δυνάμεις που δεν επέτρεπαν να έρθει το οξυγόνο για ένα αθώο παιδί. Φανταστείτε είναι σε θέση να κάνουν στους ενηλίκους αυτοί οι μη άνθρωποι,» είπε η κυρία Τούμπιτς που πρόσθεσε ότι οι μητέρες δεν έχουν βρει παρηγοριά καθώς βλέπουν τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους και σκέπτονται πως θα ήταν τα μωρά τους που δολοφονήθηκαν πριν από 28 χρόνια από τις Μεγάλες Δυνάμεις. 
Η κ. Ζέλικα Τούμπιτς είπε ότι η τραγωδία του θανάτου των 12 αθώων μωρών το 1992, θα πρέπει να συμπεριληφθεί στα σχολικά βιβλία ως μάθημα για τις μελλοντικές γενιές σχετικά με τη φρίκη του πολέμου που δεν έχει έλεος για κανέναν. «Πριν από τρία χρόνια, έγινε μια η συζήτηση σχετικά με τη συμπερίληψη αυτού του γεγονότος στα σχολικά βιβλία της ιστορίας για τα παιδιά της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά δεν προχώρησε . 
Ελπίζω ότι θα συμβεί σύντομα, γιατί αυτό που συνέβη πρέπει να μαθευτεί», είπε η κ.Τούμπιτς. Η Ντραγκοσλάβα Γιάσιτοβιτς από την Ντερβέντα δήλωσε ότι το μωρό της γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου και πέθανε στις 5 Ιουνίου 1992 .
 «Αυτή η ημερομηνία, όπως κάθε χρόνο, φέρνει πίσω αναμνήσεις από εκείνη τη συγκεκριμένη ημέρα, όταν ήμουν 19 ετών.Δόξα τω Θεώ, σήμερα έχω δύο γιους, αλλά εγώ πάντα την αίσθηση της απώλειας,. Είναι πολύ σημαντικό για τις μελλοντικές γενιές μας να μάθουν για αυτό το γεγονός», είπε. Ο Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης της Ρεπούμπλικα Σερπσκα Νεντέλικο Τσουμπρίλοβιτς δήλωσε ότι ο θάνατος των 12 αθώων μωρών είναι μια οδυνηρή πληγή στις καρδιές των μητέρων, των οικογενειών τους και για το σύνολο του σερβικού λαού που μαρτυρεί το έγκλημα που διαπράχθηκε μπροστά στα μάτια ολόκληρου του κόσμου. «Το να μην επιτρέψουν την παράδοση του οξυγόνου για να σωθούν οι ζωές των μωρών ήταν τουλάχιστον, απάνθρωπη πολιτική απόφαση με την οποία τιμώρησαν ένα έθνος. Οι θάνατοι των βρεφών θα παραμείνουν αιώνια και συγκινητική μνήμη στη συνείδηση της Ρεπούμπλικα Σερπσκα» είπε. 
Ο Τσουμπρίλοβιτς, τόνισε ότι μόνο χάρη στην αποφασιστικότητα και το θάρρος του Στρατού της Δημοκρατίας Σέρπσκα, άνοιξε ο διάδρομος προς τη Σερβία και το Οξυγόνο και η ιατρική βοήθεια έφτασαν στη Δημοκρατία Σέρπσκα, σώζοντας πολλές ζωές.Ωστόσο, οι θλιβερές και οδυνηρές αναμνήσεις από τους θανάτους νεογέννητων μωρών θα παραμείνουν για πάντα στη συλλογική συνείδηση του λαού μας». , δήλωσε ο Τσουμπρίλοβιτς.