Ιουλίου 17, 2010

Τουρκικό θράσος χωρίς όρια. Παρουσιάζουν τους δολοφονημένους το 1974 στο Τζιάος ως Τουρκοκύπριους θύματα των Ε/Κ το 1963


ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ προπαγάνδα δεν έχει ηθικά όρια, ούτε αναστολές. Μια φωτογραφία η οποία έγινε σύμβολο στον αγώνα διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων, αυτή με τους πέντε Ε/κ στο Τζιάος, χρησιμοποιείται από τους μηχανισμούς της τουρκικής προπαγάνδας με απίστευτο τρόπο. Όχι για να δικαιολογήσει το έγκλημα, ούτε να επιχειρηματολογή- σει και να στρέψει αλλού την προσοχή. Αλλά για να φορτώσει το έγκλημα αυτό στους Ελληνοκύπριους!


Μια φωτογραφία, η οποία έγινε σύμβολο στον αγώνα διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων, χρησιμοποιείται από την τουρκική προπαγάνδα. Όχι για να δικαιολογήσει το έγκλημα σε βάρος των Ελληνοκυπρίων, αλλά για να παρουσιάσει τη φωτογραφία ως έγκλημα… της δικής μας πλευράς το 1963! Η φωτογραφία με τους πέντε συλληφθέντες στο Τζιάος το 1974 από τις δυνάμεις εισβολής, τα λείψανα των οποίων βρέθηκαν σε πηγάδι στο Τζιάος και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DΝΑ πέρσι, παρουσιάζονται ως θύματα των Ελληνοκυπρίων το 1963. Είναι από τις περιπτώσεις, που και ο πατέρας της μαύρης φασιστικής προπαγάνδας Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς θα σήκωνε τα χέρια ψηλά.

Σε έγγραφο θέσεων, που παρουσιάζει υπό μορφή power point, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών γίνεται μια μακρά ιστορική αναδρομή από το 1878 και εντεύθεν, επιστρατεύοντας την πάγια τουρκική προπαγάνδα. Η χαρακτηριστική φωτογραφία των Κορέλλη Αντώνη, Νικολάου Παναγιώτη, Σκορδή Χριστόφορου, Παπαγιάννη Ιωάννη και Χατζηκυριάκου Ιωάννη, οι οποίοι εκτελέσθηκαν από τον στρατό κατοχής τοποθετήθηκε μαζί με άλλες δυο, υπό τον τίτλο «Χριστούγεννα 1963» και με κείμενο στο οποίο διατυπώνεται ο ισχυρισμός για επιθέσεις Ελληνοκυπρίων κατά Τουρκοκυπρίων με πολλούς νεκρούς και 103 καταστραμμένα τ/κ χωριά για βεβήλωση 270 τεμένων και ιερών χώρων. Η φωτογραφία δεν φαίνεται να έχει επιλεγεί είτε τυχαία είτε κατά λάθος.

Μια φωτογραφία σύμβολο όταν επιστρατεύεται γίνεται είτε για να εξουδετερωθεί ως εργαλείο της άλλης πλευράς είτε για να προκληθεί σύγχυση.Στο ίδιο έγγραφο, παρουσιάζονται και οι εκατέρωθεν θέσεις στο Κυπριακό υπό το φως και των εξελίξεων του τελευταίου χρόνου. Παρουσιάζονται από τουρκικής σκοπιάς και αναδεικνύοντας την προσπάθεια να κατηγορηθεί η ελληνική πλευρά για τη στάση της στο Κυπριακό.

Οι θέσεις της ε/κ πλευράς (σύμφωνα με το έγγραφο):
* Η ελληνοκυπριακή πλευρά παρουσιάζεται να απορρίπτει τις συχνές συναντήσεις.
* Χρησιμοποιεί παρελκυστική τακτική.
* Υπαναχώρησε από την «Κοινή Δήλωση της 23ης Μαΐου».
* Εγείρει θέματα σε σχέση με έννοιες σε θεμελιώδη ζητήματα που καθορίζονται από παραμέτρους.
* Δραστηριοποιείται στη θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
* Εξοπλίζεται και λαμβάνει μέτρα για αυστηρότερη «απομόνωση» των Τ/κ.
Την ίδια ώρα χωρίζει τις θέσεις των Τ/κ και της Τουρκίας, αν και είναι οι ίδιες.
Η τ/κ θέση στο Κυπριακό:
*Διζωνικότητα / μόνιμες παρεκκλίσεις από το κεκτημένο της Ε.Ε.
* Τα δικαιώματα ιδιοκτησίας χωρίς να υπονομεύεται η διζωνικότητα * Πολιτική ισότητα.
* Για τα Εσωτερικά υιοθέτηση ελβετικού μοντέλου, για τα εξωτερικά το βελγικό.
* Τουρκικές εγγυήσεις.
* Η λύση να καταστεί πρωτογενές δίκαιο Τουρκικές θέσεις:
* Νόμιμα ( τουρκικά) δικαιώματα και συμφέροντα στην Κύπρο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
* Στηρίζει ενεργά τις καλές υπηρεσίες του Γ.Γ. ΟΗΕ αποστολής.
* Υποστηρίζει το σχέδιο δράση για λύση της Τουρκίας της 24ης Ιανουαρίου 2006 (S/2006/48).
* Ταυτόχρονη άρση όλων των περιορισμών.
* Συνθήκη Εγγυήσεως και η Συνθήκη της Συμμαχίας είναι ουσιαστικής σημασίας για μια λύση.
* Ίση μεταχείριση των δύο μητέρων πατρίδων, Ελλάδας και Τουρκίας στην Κύπρο.
* Ο σεβασμός της ισότητας των δύο πλευρών.
* Χρονοδιάγραμμα, αύξηση των επαφών με τ/κ και άρση της απομόνωσης.
«Ιστορικά και πραγματικά περιστατικά»

Η τουρκική θεώρηση της πολιτικής και της ιστορίας
ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟκαλύπτει όλες τις ιστορικές φάσεις, δίνοντας έντονο τουρκικό και προπαγανδιστικό χρώμα.
• Αναφέρεται στους διάφορους κατακτητές του νησιού αλλά ουσιαστικά η ιστορική αναδρομή ξεκινά από το 1878 και την ανάληψη της διοίκησης του νησιού από τους Βρετανούς.
• Αναφέρει πως δεν υπήρξε ποτέ ένα «κυπριακό έθνος, αλλά δυο εθνότητες με διαφορετικά εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά, οι οποίες μιλούν διαφορετικές γλώσσες.
• Οι δυο εθνότητες έζησαν μαζί για αιώνες όχι όμως μέσα από γάμους και οικονομικούς συνεταιρισμούς.
• Αναφέρεται στις επιδιώξεις των Ελληνοκυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα και το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950.
• Χαρακτηρίζει την ΕΟΚΑ ως «τρομοκρατική» οργάνωση που σκότωνε στο διάβα της, Βρετανούς, Τουρκοκύπριους… • Για τις συζητήσεις που είχαν ξεκινήσει για να φύγουν οι Βρετανοί, για αυτοδιάθεση, σημειώνεται η θέση των Τ/κ για ίση και δίκαιη μοιρασιά της Κύπρου, ενώ γίνεται λόγος και για δυο κράτη από τότε… • Τις συμφωνίες του 1960 τις χαρακτηρίζει ως νέο συνεταιρισμό. Το νέο κράτος θα είναι αναφέρει δικοινοτικός συνεταιρισμός… • Σε σχεδιάγραμμα για τις συμφωνίες του 1960 ( sui genericsettlement), σημειώνει πως η κυριαρχία της Κύπρου περιορίζεται από τα δικαιώματα των εγγυητριών δυνάμεων, δηλαδή της Τουρκίας, της Ελλάδος και του Ηνωμένου Βασιλείου.
• Υποστηρίζει πως η Κυπριακή Δημοκρατία του 1960 δεν είναι ενιαίο κράτος/ δι-εθνικό κράτος. Η πλειοψηφία και η μειοψηφία δεν επηρεάζουν την πολιτική ισότητα και οι δυο κοινότητες υφίστανται ως πολιτικές οντότητες.
• Προσδιορίζει χρονικά τη δημιουργία του κυπριακού προβλήματος με την κατάθεση των 13 σημείων από τον Εθνάρχη Μακάριο. Αναφέρεται στο σχέδιο Ακρίτα, τις δικονοτικές συγκρούσεις. Διατυπώνεται ο ισχυρισμός για μαζικές δολοφονίες Τουρκοκυπρίων και τη δημιουργία της Πράσινης Γραμμής.
• Ενδελεχείς είναι οι αναφορές σε γεγονότα που έγιναν από το 1963 - 1974.
• Η εισβολή παρουσιάζεται ως επέμβαση, η οποία έγινε μετά που δεν υπήρξε συνεννόηση με τη Βρετανία για την ανάληψη κοινής δράσης.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου